Άνθρωποι και ρομπότ στη Στέγη, στο Thinking Things του Γιώργου Απέργη

Μια ματιά στο ιδιαίτερο σύμπαν του Γιώργου Απέργη, λίγες μέρες πριν την νέα του δουλειά "Thinking Things", που έρχεται απευθείας από το Centre Pompidou του Παρισιού, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση στις 3 Νοεμβρίου. Εκεί, θα στήσει ένα σύμπαν ανάμεσα στους ανθρώπους και τις μηχανές, σχολιάζοντας με όχημα τη μουσική, τη θυελλώδη σχέση τους.   

Από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους συνθέτες και πρωτοπόρους στο μουσικό θέατρο, ο Γιώργος Απέργης επιστρέφει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση με νέο έργο - και αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν άνθρωποι και μηχανές. Ναι και μηχανές. Και στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχει ανάγκη να πιστοποιήσει κάποιος  ότι «δεν είναι ρομπότ». Τα ρομπότ είναι ευπρόσδεκτα και κάτι παραπάνω - έχουν κεντρική θέση στο έργο του συνθέτη, αυτό που θα δούμε σε λίγες ημέρες, με τίτλο "Thinking Things", έρχεται από το Centre Pompidou του Παρισιού στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Με όλα του τα κομμάτια, όχι απαραίτητα δεμένα μαζί.  

 

Δηλαδή;  

 

Επί σκηνής, ένα τεράστιο ρομποτικό παζλ. Διάσπαρτα παντού μέλη ενός ρομπότ. Τι μπορεί να συμβαίνει, αν το ρομπότ δεν είναι φτιαγμένο με πρότυπο τον  άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος έχει τις ρομποτικές του πλευρές; Πού συναντιώνται, πού απομακρύνονται; Πώς αλληλεπιδρούν; Πάνω σε αυτή τη σκέψη- και άλλες παρόμοιες-  πλέκεται η υπόθεση, οι σχέσεις, το έργο.  

 

Δυο φωνές, μια χορεύτρια και ένας δεξιοτέχνης των κρουστών ενσαρκώνουν το σύμπαν που δημιουργεί ο συνθέτης ανάμεσα στους ανθρώπους, τις μηχανές και τη θυελλώδη σχέση τους. Σχέση που δίνει στην Τέχνη μεγάλη και συνεχή έμπνευση. Οι ρέπλικες του Blade Runner, τα ρομπότ των Kraftwerk. Η μηχανή που αισθάνεται, το ρομπότ που δακρίζει.

 

Στη Στέγη μάλιστα, όπως σημειώνεται, κλείνει ουσιαστικά μια άτυπη τριλογία του Απέργη «που ξεκίνησε με το “Machinations” (2000) και συνεχίστηκε με το “Luna Park” (2011), περνώντας μέσα από το διαρκώς εξελισσόμενο “Tourbillons”  στο “Thinking Things”».

 

Ανήσυχος, πειραματικός, τολμηρός, στοχαστικός, ο Γιώργος Απέργης, εγκατεστημένος στο Παρίσι από την δεκαετία του ’60, έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με μορφές του θεάτρου. Εδώ τώρα, στο "Thinking Things" (όπου συνθέτει την μουσική και υπογράφει και τη σκηνοθεσία) συναντά ξανά σταθερούς του συνεργάτες, τους οποίους το κοινό της Στέγης γνωρίζει από τις προηγούμενες παραστάσεις του – την Donatienne Michel-Dansac και τον Lionel Peintre, την χορεύτρια Johanne Saunier και τον σολίστα των κρουστών Richard Dubelski. 

 

Μια μεγάλη ομάδα επίσης από καλλιτέχνες και τεχνικούς (τον σχεδιασμό μουσικής υπολογιστών IRCAM έκανε ο  Olivier Pasquet) έχουν δουλέψει εντατικά για τη συγκεκριμένη παραγωγή. Και αν τύχει και στη διπλανή θέση στην Κεντρική Σκηνη της Στέγης, στις 3 Νοεμβρίου, αντιληφθείτε πως κάθεται μια ρέπλικα (ναι- μας έχει επηρεάσει το Blade Runner) μην ανησυχήσετε. Πηγαίνουν παντού, δεν θα πάνε εκεί;

Πηγή