Perahia Plays Beethoven: από τον Μάρρεϋ Περάια και την Aκαδημία του Αγίου Μαρτίνου των Αγρών στο Μέγαρο

Perahia Plays Beethoven. Αυτός είναι ο τίτλος του προγράμματος, αποκλειστικά με έργα Μπετόβεν, το οποίο παρουσιάζει ο Μάρρεϋ Περάια (πιάνο, μουσική διεύθυνση) στο Λονδίνο, την Αθήνα και το Παρίσι, με μία από τις καλύτερες ίσως ορχήστρες δωματίου διεθνώς, την Ακαδημία του Αγίου Μαρτίνου των Αγρών.

Έτσι, την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου στις 8:30 το βράδυ, το ελληνικό κοινό, ύστερα από πολλά χρόνια, θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης για μια ακόμη φορά τον λαμπερό ήχο του φημισμένου συνόλου που συχνά παίζει χωρίς μαέστρο και έχει πλούσια δισκογραφία, σε μία και μοναδική συναυλία αφιερωμένη στη μνήμη του Σερ Νέβιλ Μάρρινερ (1924-2016), ιδρυτή και ισόβιου αρχιμουσικού της Ακαδημίας του Αγίου Μαρτίνου των Αγρών, ο οποίος υπήρξε πολύτιμος συνεργάτης του Μεγάρου Μουσικής και διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής και επίτιμος πρόεδρος της Καμεράτα-Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής.

Για αυτή τη μεγάλη μορφή της κλασικής μουσικής θα μιλήσει, πριν την έναρξη της συναυλίας, ο Νίκος Τσούχλος, πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, Πρόεδρος Ωδείου Αθηνών και Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Μουσικών Σπουδών Ιονίου Πανεπιστημίου.

Ο διάσημος αμερικανός σολίστ Μάρρεϋ Περάια συνδυάζει στο πρόγραμμά του δύο πιανιστικές συνθέσεις του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827), μία νεανική, το Δεύτερο κοντσέρτο για πιάνο, και μία υπερβατική, το Τέταρτο κοντσέρτο, με την εκρηκτική Εισαγωγή Κοριολανός, τις οποίες και θα διευθύνει ο ίδιος από το πιάνο. Στο τρίτο έργο τη μουσική διεύθυνση έχει αναλάβει ο εξάρχων της Ορχήστρας Τόμο Κέλλερ.

Η μετάκληση της Ακαδημίας του Αγίου Μαρτίνου των Αγρών πραγματοποιείται χάρη στη γενναιόδωρη χορηγία της ALPHA BANK και εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Κύκλου Μεγάλες Ορχήστρες-Μεγάλοι Μαέστροι-Μεγάλοι Ερμηνευτές.

To πρόγραμμα αρχίζει με την Εισαγωγή Κοριολανός, που γράφτηκε από τον Λούντβιχ βαν Μπετόβεν για ένα ξεχασμένο λογοτεχνικό έργο σήμερα: την ομώνυμη τραγωδία (1802) του φον Κόλιν. Είναι εμπνευσμένη από τη Ρωμαϊκή Ιστορία και από ένα υπαρκτό πρόσωπο, τον πολιτικό και στρατηγό Γάιο Μάρκιο Κοριολανό που θεωρήθηκε στην εποχή του προδότης. Στον Κοριολανό, ο πολιτικά ευαισθητοποιημένος Μπετόβεν πραγματεύεται το θέμα της ελευθερίας ενός ήρωα που επηρεάζεται από το περιβάλλον του και σταδιακά υιοθετεί αλαζονική συμπεριφορά.

Αν και ο δημιουργός του τηρούσε μάλλον κριτική στάση απέναντι στο Κοντσέρτο αρ. 2 για πιάνο και ορχήστρα σε σι ύφεση μείζονα, το συγκεκριμένο έργο γράφτηκε κυρίως για να αναδείξει τον Μπετόβεν, ο οποίος είχε τη φήμη μεγάλου σολίστ τότε, ως βιρτουόζο πιανίστα. Άλλωστε ερμηνεύθηκε για πρώτη φορά από τον ίδιο στη Βιέννη το 1795. Το Δεύτερο Κοντσέρτο φέρει επιρροές από τον Μότσαρτ αλλά και τη σφραγίδα της μπετοβενικής γραφής.

Το Κοντσέρτο αρ. 4 για πιάνο και ορχήστρα σε σολ μείζονα είναι μία από τις σπουδαιότερες συνθέσεις του πιανιστικού ρεπερτορίου. Οι πρώτες σπουδές για τη σύνθεσή του ανάγονται στα 1802, αλλά παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1808 στη Βιέννη. Είναι το πιο εσωτερικό από όλα τα κοντσέρτα για πιάνο του Μπετόβεν, χαρακτηρίζεται από νεωτερικότητα και εκφράζει με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο τη μουσική σκέψη του.

Πηγή