Ο Λάκης Λαζόπουλος αποχαιρετά τον Παντελή Παντελίδη με ένα κείμενο που συγκλονίζει.

«Τα λόγια της μάνας του και ο σπαραγμός της που έσκισε τους τείχους της εκκλησίας, σφηνώθηκε στις καρδιές όλων μας. ...» ...

Με ένα κείμενο του στο altsantiri, ο Λάκης Λαζόπουλος εκφράζει τη θλίψη του για την απώλεια του Παντελή Παντελίδη, για τα λόγια της μάνας του γεμάτα πίκρα και για όσους έκριναν τον τραγουδιστή για τους στίχους του...

«Κανένας δεν έμεινε ασυγκίνητος γι΄αυτό το παιδί. Που από το πουθενά μπήκε στις καρδιές των ανθρώπων, τραγουδώντας. Χωρίς φτιασίδια περιττά, με την ψυχή ενός παιδιού της ηλικίας του, είπε με τη δική του φωνή και τον δικό του τρόπο τα τραγούδια του.

Δεν έγλειψε. Δεν παρακάλεσε κανέναν. Δεν σύρθηκε.

Πολλές φορές μέσα από τις εκπομπές μου χρησιμοποιούσαμε τα τραγούδια του είτε κάνοντας σάτιρα είτε χορεύοντας τα στα διαλείμματα. Οι συνεργάτες μου τα διάλεγαν πάντα επειδή ήταν ξεσηκωτικά. Σκορπούσαν μία χαρά, μια ανεμελιά.

Οι στίχοι του μετέφεραν καμιά φορά μια στεναχώρια, σαν αυτές που περνάνε χιλιάδες νέοι άνθρωποι μέσα στην σχέση τους και στην καθημερινότητα τους. Άλλωστε η καθημερινότητα δεν ζει μόνο μέσα στις βιβλιοθήκες και κυρίως δεν ζει μέσα στην σοβαρότητα. Η καθημερινότητα περνάει μέσα από τα ισόγεια και τα υπόγεια, από τους νταλκάδες και τους καημούς, απ' τα κλάματα κι απ' τα γέλια, απ' τις σκέψεις κι απ' τα αγγίγματα των χεριών.

Έβλεπα τα πρόσωπα των ανθρώπων που είχαν πάει εκεί για να τον αποχαιρετήσουν. Ανάμεσα τους τα παιδιά της γειτονιάς που ψάχνουν ένα αύριο χαμένο. Εκεί ήταν μαζεμένα αυτά τα παιδιά. Για να αποχαιρετήσουν αυτόν που τα κατάφερε μόνος του και έγινε ότι έγινε, με τις δικές του και μόνο δυνάμεις.

Τα λόγια της μάνας του και ο σπαραγμός της που έσκισε τους τείχους της εκκλησίας, σφηνώθηκε στις καρδιές όλων μας. Σφηνώθηκε στην καρδιά μου, με ανασήκωσε απ' την καρέκλα.

Αβάσταγος αυτός ο πόνος και τα λόγια της: «αστέρι μου, αϊτέ μου και φεγγάρι μου»,

λόγια που έλεγε και η δικιά μου η μάνα με την ίδια ακριβώς σειρά. Σαν να μαθαίνει η αγάπη ίδια λόγια, με την ίδια μουσική, ίδια σειρά. Σαν να τραβάνε οι μανάδες μέσα απ΄ το κρυφό ντουλάπι της ψυχής τους λόγια μονάκριβα τα οποία ακουμπούνε στην μνήμη παντοτινά. Περισσότερα...

Πηγή : http://ift.tt/1PA9yeG;

Πηγή